دوس ندارم مدرسه رو
خوشالیش اینه که سال اینده دانشگاه و دیگه حداقل هرکی به لیاقت سر جاشه
تو کلاسمون پر آدمای چیپ اما خود عنتلکت پندار یا به نوعی خود روشعن فکر پنداره
ازین دخترای پر افاده ای که عینکای گرد میزنن و از کل ادبیات داخل و خارج صادق رو با بوف بیناش
کافکا رو با سوسک مسخوس (مسخ شده!)
کامو رو با بیگانه
بعلاوه 2 3تا تئاتر معروف میشناسن
و تا حرف از هنر و ادب به میان میاد عینکو صاف میکنن و صدا رو صاف
که استاااااااااد شما بوف کورو خوندین؟
خب واضحه اکثرن با بوف کور مطالعه رو شروع میکنن
آدم فضاییااااااااا
حالاااا بگرد و بگرد کلمه پیدا کن که خوب بنظر بیای
نوستالژی لاکچری اینرسی صابر ابر کوفت زهرمار
(با عرض معذرت خدمت جناب ابر)
این عصبانیت تموم نمیشه
به سلیقه خودتون با شکستن ظرف و لیوان
یا با عربده کشیدن و دویدن
یا از این چیزا به پایان برسونین :)